| JU-JITSU SPORTOWE Spośród różnych kierunków ju-jitsu, jakie rozwinęły się w naszym kraju, warto wspomnieć o ju-jitsu sportowym. Jest to bardzo popularny sport w Niemczech a i w Polsce zaczyna zyskiwać coraz więcej miłośników. Zawody w zależności od patronującej im organizacji, mogą być rozgrywane w konkurencji walk, form lub w jednej i drugiej specjalności. Pierwszej próby przeniesienia ju-jitsu sportowego na grunt polski podjął się, bardzo znany w kręgach budo instruktor, Andrzej Trepte. Było to na początku lat osiemdziesiątych. Wyszkoleni przez niego zawodnicy osiągali bardzo dobre wyniki nawet na zawodach zagranicznych. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych wydawało się, że zainteresowanie tym sportem minęło, jednak już na początku lat dziewięćdziesiątych, znów zaczęło być o nim głośno. W odmianie sportowej ju-jitsu specjalizuje się szczególnie dużo sekcji na południu Polski. 18 kwietnia 1993 roku rozegrane zostały w Jaworznie I Mistrzostwa Polski pod patronatem Polskiej Federacji Ju-Jitsu której przewodniczył Michał Śliwka, a zorganizowane przez instruktora z Jaworzna - Tomasza Guję. Prawie równocześnie nowo utworzony Polski Związek Ju-Jitsu przeprowadził zawody o tej samej nazwie. Od tego czasu rozgrywane są różne turnieje pod patronatem różnych Organizacji. Pomimo, że organizatorzy mogą być różni, regulaminy zawodów są zazwyczaj bardzo podobne. Chciałbym przytoczyć poniżej najważniejsze punkty z regulaminów zawodów Polskiego Związku Ju-Jitsu który na dzień dzisiejszy jest jedyną organizacja uznaną przez UKFiT do reprezentowania ju-jitsu sportowego w kraju i zagranicą. Pozwoli to na pobieżne zorientowanie się w przepisach ju-jitsu sportowego. FIGHTING SYSTEM - walka Miejsce walki Walka odbywa się na macie. Powierzchnia maty powinna wynosić od 10 x 10 m do 12 x12 m. Pole walki wynosi od 6 x 6 m do 8 x 8 m. Skutecznie przeprowadzona akcja punktowana jest tylko wtedy jeśli przeprowadzona jest w polu walki. Zabezpieczenia Walczący obowiązkowo wyposażeni są w rękawice, ochraniacze stóp i krocza. Dopuszcza się używanie zabezpieczeń podudzia , głowy i szczęki. Kobiety i juniorzy mogą nosić ochraniacz klatki piersiowej. O tym czy dany sprzęt spełnia warunki bezpieczeństwa decydują sędziowie.
Czas walki Czas trwania walki jest ograniczony i wynosi w zależności od ustaleń: seniorzy -od 2 do 3 minut efektywnej walki juniorzy -od 1 do 2 minut efektywnej walki -przy równej ilości punktów walka przedłużana jest o 1 minutę -jeżeli po przedłużeniu nadal jest remis, to walka jest wznawiana i trwa do pierwszej techniki punktowanej Walka może być zakończona przed czasem w przypadku: -decyzji sędziego prowadzącego walkę po konsultacji z sędzią głównym zawodów -gdy jeden z zawodników uzyskał przewagę 6 punktów -poddania zawodnika przez kierownika ekipy -wycofania zawodnika z powodu kontuzji -dyskwalifikacji zawodnika Stosowane techniki Dozwolone są kontrolowane techniki ciosów i kopnięć skierowane powyżej pasa przeciwnika znajdującego się w pozycji stojącej oraz techniki rzutów i dźwigni na stawy barkowy, łokciowy, kolanowy). Mogą być również stosowane duszenia wykonywane za pomocą kończyn górnych. Ocena technik cios - 1 pkt kopnięcie w tułów - 1 pkt kopnięcie w głowę - 2 pkt duszenie - 2 pkt mało efektowny rzut - 2 pkt efektowny rzut - 3 pkt Najwyższa ocena za kombinację uderzeń - 3 pkt Najwyższa ocena za kombinację technik - 5 pkt Czynności zabronione w walce Do czynności zabronionych w walce należą: a) uderzenia: - skierowane w szyję - skierowane w plecy - skierowane w tył głowy przeciwnika cofającego się - skierowane na stawy - stosowane wobec zawodnika, który chwycił swojego przeciwnika /wyjątek stanowi sytuacja, kiedy przeciwnik chwycił za nogę podczas kopnięcia/ b) ukłucia paznokciami c) chwytanie zębami d) niebezpieczne akcje na kręgosłup e) umyślne wprowadzanie nieładu w ubiorze f) unikanie walki g) umyślne opuszczanie pola walki Kategorie wagowe W tym punkcie wspomnę tylko, że wyróżnia się pięć kategorii wagowych i mogą być niewielkie różnice w zależności od organizatora zawodów. Ubiór Zawodnicy startują w stroju treningowym do ju-jitsu (jujitsugi). Dla ich odróżnienia, jeden z zawodników przepasany jest czerwonym pasem. Zawodnik ten zawsze rozpoczyna walkę po prawej stronie maty. DUO SYSTEM -SAMOOBRONA PARAMI Zawody rozgrywane są pomiędzy: a.) kobietami b.) mężczyznami c.) pary mieszane (mixt) Rywalizacja odbywa się pomiędzy dwoma parami. Pierwsza para zaczyna pierwszą serię technik i dostaje punkty. Druga para wykonuje pierwszą serię i dostaje punkty. Drugą serię wykonuje najpierw druga para i zostaje oceniana i dopiero pierwsza para wykonuje drugą serię i tak na przemian aż do wyczerpania serii. 
Oczywiście regulaminy z biegiem czasu mogą ulec zmianom dlatego osobom pragnącym poszerzyć swoje wiadomości na temat ju-jitsu sportowego proponuję skontaktować się bezpośrednio z organizacją lub klubem specjalizującym się w tej dziedzinie. Na pewno nie odmówią wam udzielenia szerszych informacji. Przepisy walki sportowej PZJJ ukierunkowane są bardzo do walki w formie zapasów i judo natomiast przepisy POJ preferują walczących w dystansie. Mniej znane przepisy MOMJJ pozwalają natomiast na kopnięcia na poziom niski i uderzenia pełno kontaktowe. W krajach zachodnich coraz większą popularność zdobywają turnieje form przy muzyce. Mowa jest tu oczywiście o układach w parach a nie formach indywidualnych. Jest to formuła zawodów chyba najbardziej pokazowa i przyciąga na turnieje liczną widownię. W dzisiejszym świecie pełnym przemocy takie propagowanie systemów walki pozwala ludziom odstresować się i umilić całym rodzinom wolny czas. Dużo ludzi uważa że sport wypacza sztukę - tak, jest to prawda ale też pomaga rozwijać się. W sekcjach zamkniętych typowo tradycyjnych poziom wyszkolenia z czasem spada - dlaczego ?..- następne pokolenia instruktorów są tylko kopiami założyciela systemu. Jak z prostym pisaniem przez kalkę - dziesiąta kopia nigdy nie ma jakości pierwszej. Doświadczalnie zauważono że kiedy w sekcjach został wprowadzony element rywalizacji poziom wyszkolenia gwałtownie się podniósł. Nikt nie musi startować w walkach, wystarczy że występuje w układach form aby mógł widzieć postęp swój a również rywali. Jego postęp wpływa dodatnio na umiejętności innych osób w sekcji, nie startujących w zawodach. Znajomy instruktor kiedyś mi powiedział, że przecież u niego jego uczniowie cały czas sparują na treningach i to mocniej niż by startowali na zawodach. Tak miał rację ale nie wziął pod uwagę faktu, że walczyli w stałych warunkach psychicznych i fizycznych. Na zawodach jest zawsze niepewność umiejętności rywala, stres psychiczny i dużo większy przypływ adrenaliny niż w czasie treningu. Inaczej jest zrobić układ technik przed dużą widownią mając cały czas tremę i wiedząc że ktoś nam wystawi potem ocenę niż na łonie natury dla pasących się krówek. Niestety sport wprowadza też do naszego życia wiele stresów (chodź dobrą stroną jest to że wymaga to od nas uodpornienia się na nie), i kontuzji. W zaawansowanej formie zapewnia zarazem bardziej wykwalifikowaną kadrę i opiekę medyczna oraz lepsze warunki treningowe i zaplecze sanitarne. Ludzie w szczególności młodzież i dzieci bardzo lubią ze sobą konkurować - sport to umożliwia. Czyż nie lepiej kiedy nasze pociechy startują na zawodach pod opieką lekarzy niż sprawdzają się na ulicy ? Nigdy nie byłem zwolennikiem sportu, zresztą większość osób trenuje u mnie pod innym kątem ale osobom które chcą startować umożliwiam to. Moim zdaniem trzeba ustanowić jak najlepszy kompromis pomiędzy tradycją i nowoczesnością. Należy docenić osoby rozwijające się tak samo w sztuce jak i w sporcie - zresztą jedno nie wyklucza drugiego. MD Od Redakcji: Zainteresowanych sportowym ju-jitsu i kompletnymi przepisami Polskiego Związku Ju-Jitsu zapraszamy na http://www.pzjujitsu.prv.pl | 
