Techniki ju-jitsu

Staro japońskie ju-jitsu w formie współcześnie uprawianej charakteryzuje się bardzo dużą ilością technik. W zależności od zaawansowania adepta, poznaje on początkowo techniki proste, pojedyncze, aż po całe układy ruchów. Najważniejszą sprawą dla początkującego jest poznać sekrety shintai (poruszania się ) i ukemi (pady i przewroty). Nieopanowanie shintai powoduje w dalszym etapie treningowym duże kłopoty, nawet przy ćwiczeniu elementarnych technik walki. Braki w ukemi “mszczą się” potem licznymi kontuzjami, nabytymi podczas treningu.

Ogólnie techniki ju-jitsu możemy podzielić następująco:

shintai        -poruszanie się

dachi-waza    -techniki postaw

tai-sabaki    -obroty ciała

kawashi-waza    -techniki uników

ukemi-waza    -techniki padów

chuageri-waza    -techniki przewrotów

renzoku-ukemi-chuageri-waza    -kombinacje padów i przewrotów

uke-waza    -techniki bloków i zagarnięć

atemi-waza    -techniki uderzeń we wrażliwe punkty

tsuki-waza    -techniki pchnięć

uchi-waza    -techniki cięć

geri-waza    -techniki kopnięć

osae-waza   -techniki ucisków

osaekomi-waza    -techniki trzymań - unieruchomień

dojime-waza    -techniki “nożycowe”

taosu-waza    -techniki obaleń

nage-waza    -techniki rzutów

te-nage-waza    -rzuty ręczne

ashi-nage-waza    -rzuty nożne

goshi-nage-waza    -rzuty biodrowe

sutemi-nage-waza    -techniki rzutów z padaniem w tył lub bok

kokyu-nage-waza    -techniki rzutów tzw.bezkontaktowych

kansetsu-nage-waza -rzuty wykonywane za pomocą dźwigni

kansetsu-waza    -techniki dźwigni

shime-waza    -techniki duszeń

buki-waza    -techniki walki z bronią

kata        -formy walki bez broni i z bronią

    a) wykonywane samemu

    b) wykonywane w parach

Pod względem pozycji, w jakiej prowadzi się walkę, ju-jitsu dzielimy:

    tachi-waza    -techniki wykonywane w pozycji stojącej

    ne-waza    -techniki wykonywane w pozycji leżącej

    suwari-waza    -techniki wykonywane w pozycji siedzącej

Pod względem rodzaju akcji - ju-jitsu można     podzielić:

    kogeki        -techniki ataku

    goshin-jitsu    -techniki obronne

    kaeshi        -techniki kontrataku

Chociaż przyjęło się łączyć ju-jitsu z samoobroną, nie brak w tej sztuce form ataku. Różnorodność technik ju-jitsu nie pozwala niestety na poznanie jednej osobie, całej ich gamy. Poszczególne programy egzaminacyjne są, z naturalnych powodów, znacznie okrojone. Oprócz technik wymaganych na egzaminach, w poszczególnych sekcjach nauczane są techniki ponadprogramowe. Ze względu na różnorodność technik, ju-jitsu można uprawiać bez względu na wiek i predyspozycje. Każda osoba w tym systemie, znajdzie techniki, w których może się specjalizować. Pod okiem dobrego instruktora (szczególnie uczestnicząc w zajęciach indywidualnych) można w krótkim czasie, w miarę skutecznie poznać wybrane techniki. Dla tych właśnie zalet, system ten stał się tak bardzo popularny w wielu armiach i policjach świata.

MD